چرا عمده ی نوزادان نارس مشکل تنفسی دارند ؟

تنفس حیاتی ترین مسئله ی موجود زنده است که نوزاد نارس متولد شده برای انجام آن مشکلاتی دارد . درون رحم ، ریه های جنین ، پر از مایع آمنیوتیک است چرا که جنین درداخل رحم مادرنیازی به استفاده از ریه ها ندارد و اکسیژن مورد نیازخود را از طریق بند ناف تامین کرده و مواد دفعی را هم به همین شیوه دفع می کند.پس از تولد، با تغییر محیط زندگی جنین که حالا نوزاد نامگرفته است ، با اولین گریه ، هوا وارد ریه ی پراز مایع وموجب خروج بیشتر مایع -که بخش دیگری از آن طی پروسه ی زایمان خارج شده -می شود.در  نوزادان نارس گاه توانایی این گریه و کمک به خروج مایع وجود ندارد و گاه ریه به میزان کافی با ورود هوا باز نمیشود و باعث می شود ازهمان دقایق اول بعدازتولد ، نوزاد دچارسندرم زجر تنفسی شده و اکسیژن رسانی ناکافی باشد.این بیماری یکی ازمشکلات اصلی منجر به بستری این نوزادان در بخشهای ویژه است . وقتی نوزادی زودتر از موقع به دنیا بیاید میزان سورفاکتانت ریوی - که به باز نگه داشتن ریه ها کمک می کند- هنوزناکافی است و نوزاد آماده ی نفس کشیدن درهوای بیرون نیست . بعضی از نوزادان زودتر از موعد متولد شده به کمک ریوی با سورفاکتانت نیاز دارند و به این ترتیب می‌توانند شرایط سخت پس از تولد را با موفقیت پشت سر بگذارند .

کپی کردن عکس مجاز نمی باشد و پیگرد قانونی دارد.